بررسی پارامترهای موثر در فرایند نورد ساندویچی و معمولی ورق نازک فولادی به کمک روش اجزاء محدود

در این پژوهش فرایند نورد ساندویچی و معمولی نوعی ورق نازک فولادی با لایه‌های آلومینیومی، بررسی و مقایسه شده است. ورق از جنس فولاد ضدزنگ SUS304 و  لایه‌های آلومینیومی از جنس آلومینیوم  1050 است. هر دو روش نورد به روش المان محدود با رفتار مکانیکی کرنش سخت تحلیل و سپس با استفاده از نتایج تجربی، صحت سنجی شده است. هم‌چنین دو روش نورد از لحاظ توزیع کرنش، فشار، نیرو و گشتاور لازم مقایسه و اثر درصد تغییر شکل، نیروهای کششی، فاکتور اصطکاک و شعاع غلتک‌ها در نورد ساندویچی بررسی گردیده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که نتایج تحلیل المان محدود تطابق خوبی با نتایج تجربی دارد. نورد ساندویچی در مقایسه با  نورد معمولی، درلایه فولادی توزیع کرنش‌ها یکنواخت‌تر است و نیز فشار و نیروی وارده بر غلتک‌ها کاهش قابل توجهی دارد؛ اما گشتاور نورد مقداری افزایش می یابد. هم‌چنین در نورد ساندویچی با افزایش درصد کارسرد، ضخامت لایه‌های خروجی به صورت خطی کاهش می‌یابد. با اعمال تنش کششی، نیروی نورد کاهش یافته و تاثیر نیروی کشش از عقب در کاهش نیرو، بیش‌تر می‌شود. با افزایش مقدار  فاکتور اصطکاک، نقطه ماکزیمم فشار(نقطه خنثی) به سمت ورودی نورد جابجا شده و توزیع کرنش‌ها غیریکنواخت‌تر می‌شود. هم‌چنین با افزایش شعاع غلتک‌ها، فشار نورد افزایش یافته و نقطه خنثی به سمت ورودی نورد جابجا می‌شود و ضخامت لایه‌ها تغییر قابل توجهی نمی‌کند.